Εγκαίνια της Ετήσιας Έκθεσης των Εικαστικών Εργαστηρίων για παιδιά 2025

Την Παρασκευή 30 Μαΐου 2025 στις 7:00μ.μ. πραγματοποιούνται στο Πολιτιστικό Κέντρο Νέας Ιωνίας τα Εγκαίνια της ετήσιας έκθεσης με έργα παιδιών (ζωγραφική - κεραμική) των Εικαστικών Εργαστηρίων για παιδιά του Δήμου Βόλου.

Τα εικαστικά εργαστήρια για παιδιά των ΚΔΑΠ του Δήμου Βόλου προσφέρουν στα παιδιά τη χαρά της δημιουργίας μέσα από έργα ζωγραφικής και πηλού. Με την καθοδήγηση των δασκάλων τους δημιουργούν πρωτότυπα έργα εμπνευσμένα από την φύση, τα παραμύθια, την πολιτιστική κληρονομιά, τα ήθη και έθιμα του τόπου μας και από το έργο καλλιτεχνών της ιστορίας της τέχνης.

Σκοπός των εργαστηρίων είναι η καλλιέργεια της δημιουργικότητας των παιδιών, η επαφή τους με τον κόσμο των εικαστικών τεχνών και η εξοικείωσή τους τόσο με τις παλιότερες όσο και με τις σύγχρονες μορφές τέχνης. Στα εργαστήρια τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να αναπτύξουν την έμφυτη ικανότητά τους για έκφραση μέσα από τη ζωγραφική και την κεραμική. Τα προγράμματα όλων των βαθμίδων παρέχουν πολλές γνώσεις πάνω στις τεχνικές, τα υλικά, τις έννοιες και την ιστορία της τέχνης. Παράλληλα δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην ενθάρρυνση της προσωπικής έκφρασης. Ο τρόπος που γίνονται τα μαθήματα προσαρμόζεται, όσο το δυνατόν, στις ανάγκες και το επίπεδο τόσο της ομάδας όσο και του κάθε παιδιού χωριστά. Τα προγράμματα απευθύνονται σε όλα τα παιδιά 5-12 ετών που θέλουν να περάσουν δημιουργικά τον ελεύθερο χρόνο τους. Στην έκθεση παρουσιάζονται πολλές ασκήσεις φαντασίας και παραμυθιών, ασκήσεις γνωριμίας με τα βασικά πλαστικά στοιχεία μέσω των οποίων επιτυγχάνεται η κατανόηση των βασικών και συμπληρωματικών χρωμάτων, του τόνου, της υφής, της σύνθεσης, που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της ζωγραφικής, ασκήσεις εμπνευσμένες από έργα ζωγράφων και θεματικές ασκήσεις.

Στην έκθεση συμμετέχουν περίπου τριακόσια παιδιά από τα παρακάτω εργαστήρια: Β΄ ΚΔΑΠ Βόλου, ΚΔΑΠ Βασδέκειο, ΚΔΑΠ Κάτω Λεχωνίων, ΚΔΑΠ Νεάπολης, ΚΔΑΠ Προσφυγικών, «Στέκι Παιδιού» της Διεύθυνσης Εκπαίδευσης της Αντιδημαρχίας Παιδείας και Εκπαίδευσης του Δήμου Βόλου.

Το Εκπαιδευτικό προσωπικό των εικαστικών εργαστηρίων είναι οι: Ευαγγελία Γεωργοπούλου (κεραμίστρια), Ασημίνα Καραγεώργου (εικαστικός), Γεωργία Κατώγια (κεραμίστρια), Αναστασία Κοντογιάννη (κεραμίστρια), Νατάσα Μόσιου (κεραμίστρια), Ζωή Παπαπολύζου (εικαστικός), Χριστίνα Στεφανούλη (εικαστικός), Κατερίνα Χαραλάμπους (κεραμίστρια).

Διεύθυνση Πολιτιστικού Κέντρου Νέας Ιωνίας: Σταδίου - Μανδηλαρά

Τηλέφωνο: 24210 91150

Διάρκεια έκθεσης: 30 Μαΐου - 12 Ιουνίου 2025

Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα έως Παρασκευή 5:00 μ.μ. έως 9:00 μ.μ.

Τα «Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών» είναι συγχρηματοδοτούμενες δομές από την Ε.Ε. και την Ελλάδα, στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ 2021-2027 στο Ε.Π. «Βιώσιμη ανάπτυξη για όλους».

«10+2 Ερωτήσεις για τον Πίτερ Παν» Θεατρική παράσταση

 

Την Τετάρτη 28 Μαΐου 2025 και ώρα 7:30 μ.μ. στο κλειστό θέατρο του Πολιτιστικού Κέντρου της Νέας Ιωνίας (Μανδηλαρά και Σταδίου) θα παρουσιαστεί η θεατρική παράσταση «10+2 Ερωτήσεις για τον Πίτερ Παν». Η παράσταση πραγματοποιείται από τα τμήματα θεατρικής αγωγής και μουσικής του «Κέντρου Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών» Νεάπολης της Διεύθυνσης Εκπαίδευσης της Αντιδημαρχίας Παιδείας και Εκπαίδευσης του Δήμου Βόλου στο πλαίσιο της γιορτής λήξης των χειμερινών εργαστηρίων.

Το θεατρικό κείμενο της παράστασης βασίζεται στο βιβλίο «Πίτερ Παν» του Τζέιμς Μάθιου Μπάρι σε διασκευή της Μαρίας Αγγελίδου. «Ο Πίτερ Παν εμφανίστηκε πρώτη φορά το 1902, σε κάποια κεφάλαια του βιβλίου του Τζέιμς Μπάρι «Το μικρό άσπρο πουλί», ένα βιβλίο για μεγάλους. Δύο χρόνια αργότερα ο Πίτερ Παν έγινε ο κεντρικός χαρακτήρας του θεατρικού έργου Πίτερ Παν ή «Το Αγόρι που δεν ήθελε να μεγαλώσει», και είχε τεράστια ανταπόκριση στο κοινό. Μετά απ’ αυτό οι εκδότες του Τζέιμς Μάθιου Μπάρι του πρότειναν να επεκτείνει τα κεφάλαια του βιβλίου στα οποία γινόταν λόγος για τον Πίτερ Παν κι έτσι το 1906 προέκυψε ένα νέο εικονογραφημένο βιβλίο με τον τίτλο «Ο Πίτερ Παν στους κήπους του Κένσινγκτον» (έξι χρόνια αργότερα θα ανεγερθεί το άγαλμα του Πίτερ Παν στους κήπους του Κένσινγκτον, στο Λονδίνο). Το 1911 εκδόθηκε μια νέα διασκευή του Τζ. Μ. Μπάρι που βασίστηκε στο πρώτο εκείνο θεατρικό έργο και είχε τον τίτλο «Πίτερ και Γουέντι». Ο συγγραφέας ποτέ δεν περιέγραψε την εξωτερική εμφάνιση του Πίτερ Παν με λεπτομέρειες, αφήνοντας έτσι ελεύθερη τη φαντασία του αναγνώστη. Για πενήντα περίπου χρόνια, στο θέατρο, είχε καθιερωθεί να παίζει γυναίκα το ρόλο του Πίτερ Παν.

Ο Πίτερ Παν χρωστά το μικρό του όνομα στον Πίτερ Λουέλιν Ντέιβς -παιδί ενός φίλου του Μπάρι- και το επίθετό του στον αρχαίο Έλληνα θεό Πάνα. Το βιβλίο μεταφέρθηκε με επιτυχία τόσο στο θέατρο όσο και στον κινηματογράφο και την τηλεόραση, ενώ ο ήρωάς του απασχόλησε και την ψυχανάλυση.

Ο Πίτερ Παν, το αγόρι που δεν ήθελε να μεγαλώσει, θα κλείνει πάντα το μάτι σε μικρούς και μεγάλους με τις συναρπαστικές του περιπέτειες.»

«Όλα τα παιδιά μεγαλώνουν. Μαθαίνουν από νωρίς ότι θα μεγαλώσουν και συνήθως βιάζονται πολύ. Όλα τα παιδιά εκτός από ένα. Κι όπως είναι φυσικό, το παιδί αυτό έχει γίνει διάσημο. Η ιστορία του έχει ταξιδέψει απ’ άκρη σ’ άκρη στη γη. Μικροί και μεγάλοι, κι ακόμα πιο μεγάλοι, την ξέρουν. Την έχουν ακούσει, την έχουν διαβάσει, είναι γραμμένη με χίλιους τρόπους σε πάμπολλες από τις γλώσσες του κόσμου. Είναι η ιστορία του παιδιού που δε θέλει να μεγαλώσει. Του παιδιού που συνέχεια παίζει -και συνέχεια νικάει (πειρατές, Ινδιάνους, άγρια θηρία). Του παιδιού που κολυμπάει ανάμεσα στ’ άστρα και κάνει βουτιές από τη μια περιπέτεια στην επόμενη χωρίς διάλειμμα. Είναι η ιστορία του Πίτερ Παν.» («Πίτερ Παν», Τζέιμς Μάθιου Μπάρι, διασκευή Μαρία Αγγελίδου, Εκδόσεις Παπαδόπουλος.)

Στα εργαστήρια θεατρικής αγωγής του Κ.Δ.Α.Π. Νεάπολης δίνεται έμφαση στην ψυχαγωγική και παιδαγωγική διάσταση του θεάτρου. Μέσα από την ομαδικότητα και τη συνεργασία που το θέατρο απαιτεί, και κυρίως μέσα από το παιχνίδι των ρόλων που το θέατρο επιβάλλει, τα παιδιά μαθαίνουν να συνυπάρχουν, να λύνουν διαφορές, να γεφυρώνουν χάσματα, να ανακαλύπτουν καινούριους φίλους, να ονειρεύονται. Το θέατρο και τα εργαλεία του εκπαιδευτικού δράματος οξύνουν την αντιληπτική και κριτική τους ικανότητα καθώς τα παιδιά μαθαίνουν να παρατηρούν και στη συνέχεια να δρουν ελεύθερα με την ανάληψη πρωτοβουλιών. Παράλληλα, ενεργοποιείται η φαντασία τους, αναπτύσσεται το αισθητικό κριτήριο και υιοθετείται μια ερμηνευτική στάση ως προς την τέχνη του θεάτρου. Καλλιεργείται και εκδηλώνεται μια σκηνική συμπεριφορά των παιδιών που στηρίζεται στη γνωριμία με τις εκφραστικές τους δυνατότητες, στη δυναμική της ομάδας και τα στοιχεία του θεατρικού αυτοσχεδιασμού. Τέλος, με την κορυφαία στιγμή έκφρασης του θεάτρου, τη θεατρική παράσταση, τα παιδιά πραγματοποιούν έμπρακτα τις θεωρητικές γνώσεις που έχουν λάβει για το θέατρο, κατακτούν την ψυχική και πνευματική ανάπτυξη και την ελευθερία της έκφρασης και δημιουργίας.

Η μουσική εκπαιδευτική διαδικασία θεμελιώνεται πάνω στο παιχνίδι. Το παιχνίδι ως πολιτισμικό στοιχείο λειτουργεί ως εμπειρία που προηγείται της γνώσης γι’ αυτό η μέθοδος που χρησιμοποιείται είναι πρωτίστως βιωματική. Εστιάζει στην ενεργητική ακροαματική διαδικασία, σε οπτικοακουστικά ερεθίσματα μέσω προβολής εικαστικών έργων τέχνης, αποσπασμάτων σύγχρονου και κλασικού χορού, όπερας και πρωτότυπων μουσικών συνόλων. Με αφετηρία τους ηχητικούς πειραματισμούς πάνω σε αφηγήσεις ιστοριών, παραμυθιών και εικόνων, η δημιουργική διαδικασία ξεδιπλώνει το νήμα των δομικών στοιχείων της μουσικής - τον ήχο και τη σιωπή, τον ρυθμό, το τονικό ύψος, την ένταση, τη διάρκεια, το ηχόχρωμα- εξελίσσοντας τους αυτοσχεδιασμούς με ρυθμική κίνηση (bodypercussion), χρήση φωνημάτων και απόδοση σε κρουστά και μελωδικά μουσικά όργανα. Με οδηγό τον μοναδικό παιδικό αυτοσχεδιασμό, την έμπνευση και τη χαρά της δημιουργίας, τα τραγούδια κι οι ενορχηστρώσεις συμπληρώνουν το θεατρικό δρώμενο.

Στην παράσταση συμμετέχουν 60 παιδιά.

Δραματουργική επεξεργασία κειμένου-σκηνοθεσία: Κατερίνα Τσιώνα (θεατρολόγος)

Υπεύθυνες εργαστηρίων θεάτρου: Ασημένια Ζήση (θεατρολόγος), Κατερίνα Τσιώνα (θεατρολόγος).

Υπεύθυνη εργαστηρίων μουσικής: Θεοδώρα Μαγαλιού (μουσικός).